PREDICTIVE POWER OF SPEAKING ATTITUDE ON SPEAKING PERFORMANCE

Abstract

Bu araştırma, Türkçe öğretmeni adaylarının konuşma tutumları ile konuşma başarımları arasında bir ilişki olup olmadığını belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. İlişkisel tarama modelinde desenlenen araştırmanın çalışma grubunu 108 Türkçe öğretmeni adayı oluşturmuştur. Araştırmanın verileri, “Konuşma Tutum Ölçeği” ve “Konuşma Başarımı Derecelendirme Ölçeği” ile elde edilmiştir. Verilerin çözümlenmesinde t-testi, Pearson korelasyon ve doğrusal regresyon analizinden yararlanılmıştır. Araştırmada, (a) konuşma tutumu ile konuşma başarımı ve konuşmanın “söyleyiş”, “akıcılık”, “içerik” ve “dil yetkinliği” alt boyutları arasında orta düzeyde pozitif yönlü anlamlı ilişkiler olduğu; (b) konuşma tutumunun konuşma başarımındaki değişimin %14.2’sini açıkladığı ve konuşma başarımını anlamlı bir biçimde yordadığı; (c) konuşma tutumu ile konuşma başarımının “sözsüz iletişim” alt boyutu arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olmadığı; (d) konuşma tutumunun cinsiyet değişkenine göre anlamlı farklılık göstermediği bulgularına ulaşılmıştır. Küçük yaşlardan başlayarak öğrencilerin eğlenceli konuşma etkinlikleri ile buluşturulması, konuşmalarına yönelik yapıcı dönütler verilmesi ve giderek büyüyen topluluklar önünde konuşmalarının sağlanması olumlu konuşma tutumu geliştirme sürecine önemli katkılar sunabilir.

Keywords
Konuşma, tutum, yordama.
Kaynakça