YABANCI DİL OLARAK TÜRKÇE ÖĞRENENLERİN KONUŞMA ÖZ YETERLİKLERİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ
(THE STUDY OF SPEAKING SKILLS SELF-EFFICACY OF TURKISH LEARNERS AS A FOREIGNG LANGUAGE IN TERMS OF VARIOUS PARAMETERS )

Yazar : Mehmet KURUDAYIOĞLU  Haluk GÜNGÖR  
Türü :
Baskı Yılı : 2017
Sayı : 6/2
Sayfa : 1105-1121
209    1796


Abstract
Öz yeterlik, bireylerin herhangi bir alanda kendilerinden beklenen iş ve davranışları yerine getirme, o iş ya da durumla ilgili karşılaştıkları zorlukların üstesinden gelerek başarmaya ilişkin kendilerine olan inançlarını ifade eden bir kavramdır. Yabancı dil öğreniminde bireylerin hedef dili öğrenmeye karşı olan öz yeterlikleri, öğretim faaliyetlerinin hedeflerine ulaşmasında belirleyici faktörlerden birisidir. Bu çalışma, yabancı dil olarak Türkçe öğrenenlerin Türkçe konuşma öz yeterlik düzeylerinin belirlenerek, çeşitli değişkenler açısından incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Yapılan bu çalışma nicel bir araştırma olup, tarama modeline göre desenlenmiştir. Araştırmacılar tarafından geliştirilen “Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenenlere Yönelik Konuşma Becerisi Öz Yeterlik Ölçeği” ve “Kişisel Bilgi Formu” veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Elde edilen verilerin çözümlenmesinde SPSS 21.0 programından ve aritmetik ortalama, yüzde, t-testi, ANOVA gibi tekniklerden yararlanılmıştır. Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen öğrencilerin konuşma becerisi öz yeterlik düzeyleri, öğrencilerin cinsiyet, Türkçe bilme düzeyleri, yaş seviyeleri, Türkçe öğrenme süreleri, Türkçe öğrenilen kurum ve öğrencilerin ülkelerinin bulunduğu bölgeler açısından incelenmiştir. Yapılan analizler sonucunda, öğrencilerin konuşma becerisi öz yeterlik düzeyleri ile Türkçe öğrenilen kurum ve öğrencilerin ülkelerinin bulunduğu bölgeler arasında anlamlı bir farklılık bulunduğu belirlenirken, diğer değişkenler arasında anlamlı bir farklılık bulunmadığı belirlenmiştir.

Keywords
Yabancılara Türkçe öğretimi, öz yeterlik, konuşma eğitimi, konuşma becerisi, konuşma öz yeterliliği.

Özet
Self-sufficiency as a concept refers to individuals’ beliefs about themselves as to perform expected performance or behavior or overcoming difficulties and being successful in a specific area. In foreign language learning, self-sufficiency of individuals related to learning the target language is a determining factor in terms of achieving the goals. The aim of the present study, is to determine the level of self-efficiency of individuals learning Turkish a s a foreign language, and examining it in terms of variables. The study is a quantitative research, and it is designed according to scanning model. The Scale of Speaking Self Sufficiency Learners Learning Turkish as a Foreign Language” and “Individual Information Form” developed by the researchers are used as a medium for collecting data. In order to analyze the data SPSS 21.0 program and techniques such as arithmetic average, percentage t-test, and ANOVA are used. The level of self-sufficiency of individuals learning Turkish as a foreign language are examined in terms of sex, level of Turkish, age, the period of learning Turkish, the institution in which Turkish is learnt and area of local countries. As a result of analysis, it was found out that there is a meaningful relation between the level of speaking self-sufficiency and the institution in which Turkish is learnt and area of local countries. It was also discovered that there aren’t any meaning relations in terms of other variables.

Anahtar Kelimeler
Teaching Turkish to foreign learners, self-sufficiency, teaching speaking, speaking ability, speakin