Yazar	: Onur DÖLEK
Türü	:
Baskı Yılı	: 2021
Sayı	: 10/4
Sayfa	: 1477-1492
186    607

Abstract
Bu araştırma, Türkçe öğretmeni adaylarının konuşma tutumları ile konuşma başarımları arasında bir ilişki olup olmadığını belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. İlişkisel tarama modelinde desenlenen araştırmanın çalışma grubunu 108 Türkçe öğretmeni adayı oluşturmuştur. Araştırmanın verileri, “Konuşma Tutum Ölçeği” ve “Konuşma Başarımı Derecelendirme Ölçeği” ile elde edilmiştir. Verilerin çözümlenmesinde t-testi, Pearson korelasyon ve doğrusal regresyon analizinden yararlanılmıştır. Araştırmada, (a) konuşma tutumu ile konuşma başarımı ve konuşmanın “söyleyiş”, “akıcılık”, “içerik” ve “dil yetkinliği” alt boyutları arasında orta düzeyde pozitif yönlü anlamlı ilişkiler olduğu; (b) konuşma tutumunun konuşma başarımındaki değişimin %14.2’sini açıkladığı ve konuşma başarımını anlamlı bir biçimde yordadığı; (c) konuşma tutumu ile konuşma başarımının “sözsüz iletişim” alt boyutu arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olmadığı; (d) konuşma tutumunun cinsiyet değişkenine göre anlamlı farklılık göstermediği bulgularına ulaşılmıştır. Küçük yaşlardan başlayarak öğrencilerin eğlenceli konuşma etkinlikleri ile buluşturulması, konuşmalarına yönelik yapıcı dönütler verilmesi ve giderek büyüyen topluluklar önünde konuşmalarının sağlanması olumlu konuşma tutumu geliştirme sürecine önemli katkılar sunabilir.

Keywords
Konuşma, tutum, yordama.

Özet
This study was conducted to determine whether there is a relationship between preservice Turkish-language teachers’ speaking attitudes and speaking performances. This correlational survey study included 108 preservice Turkish-language teachers. Data were collected using the Speaking Attitude Scale and Speaking Performance Rating Scale. The t-test, Pearson’s correlation, and linear regressions analyses were used to analyze the data. The study found that there were medium-level positive relationships between speaking attitude and the pronunciation, fluency, content, and linguistic competency dimensions of speaking. Additionally, speaking attitude explained 14.2% of the variance in speaking performance and significantly predicted speaking performance. No significant relationship was found between speaking attitude and the non-verbal communication sub-dimension of speaking performance. Furthermore, speaking attitude did not significantly vary by sex. Conducting entertaining speaking activities for children as of early ages, providing constructive feedback regarding their speech, and enabling them to speak in public can notably contribute to developing positive speaking performance.

Anahtar Kelimeler
Speaking, attitude, prediction.