Abstract
BABA EĞİTİM PROGRAMI’NIN BABA-ÇOCUK İLİŞKİSİNE ETKİLERİNİN ARAŞTIRILMASI
Bu araştırmada, anaokuluna devam eden çocuğu bulunan babalara uygulanan Baba Eğitim Programı’nın baba-çocuk ilişkisine etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya, Kilis il merkezinde Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı bağımsız anaokullarına devam eden ve normal gelişim gösteren çocukların babaları dahil edilmiştir (40 deney ve 40 kontrol, toplam 80 baba). Araştırma ön test-son test-kalıcılık testi kontrol gruplu deneysel desende gerçekleştirilmiştir. Deney grubundaki babalara on iki hafta süreyle haftada bir kez olmak üzere Baba Eğitim Programı uygulanmıştır. Kontrol grubundaki babalara ise herhangi bir program uygulanmamıştır. Araştırmada, Uzun ve Baran tarafından Türkçe’ye uyarlanan, geçerlik ve güvenirlik çalışmaları yapılan “Çocuk Ebeveyn İlişki Ölçeği- Baba Formu” (ÇEİÖ-B) kullanılmıştır. Verilerin analizinde, tek faktörlü kovaryans analizi (ANCOVA) ve t testi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda uygulanan eğitim programı sonrasında deney ve kontrol grubundaki babaların çocuklarıyla ilişki düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu (p<.01) belirlenmiştir. Deney grubundaki babaların son test ve kalıcılık testi puan ortalamaları arasında farklılığın anlamlı olmadığı (p>.01) ve Baba Eğitim Programı’nın etkisinin devam ettiği görülmüştür.
Keywords
Baba çocuk ilişkisi, ebeveyn çocuk ilişkisi, baba eğitim programı, çocuk gelişimi, okul öncesi eğiti