Özet
URMEVÎ’NİN TEZKİRE-İ HAZRET-İ BABA ADLI ESERİNDE HİLYE-İ ŞERÎF BÖLÜMÜ
Divan şiiri geleneğinde Hz. Peygamber’in doğumu, manevî yaşam tarzı, şahsiyeti ve ölümü üzerine birçok eser kaleme alınmıştır. Onun hayatı etrafında meydana getirilen eserler ya müstakil olarak kaleme alınmış ya da yazar meydana getirdiği eserinin bir bölümünü bazı nazım şekilleri altında, Hz. Peygamber’in vasıflarına veya mucizelerine ayırmıştır.
Türklerin İslamiyet’i kabul etmesi, hayatlarının birçok alanında olduğu gibi sanatlarında ve özellikle de edebiyatlarında hem şekil hem de muhteva olarak birçok yeniliği de beraberinde getirmiştir. Edebî bir tür olarak edebiyat tarihinde yerini alan hilye de bu yeniliklerden biridir. İslami edebiyatlarda ilk örneklerinin Arapça kaleme alındığı hilyelerde, Hz. Peygamber’in hâl ve tavırları, mübarek vasıfları ifade edilir. Dolayısıyla, Türk-İslam kültür ve medeniyetinde, Peygamber aşkı diğer türlerin yanı sıra hilye yoluyla da dile getirilmiş; şair ve müellifler onun fiziki vasıflarını ifade eden manzum, mensur veya manzum-mensur karışık metinler kaleme almışlardır. Bu durum, çok zengin muhtevaya sahip ve hepsi birbirinden farklı eserlerin kültür ve edebiyata renklilik, çeşitlilik kazandırmasına vesile olmuştur.
Bu yazıda, hilye türü ve hilyenin Türk edebiyatındaki yeri, tarihî gelişimi ve Türk edebiyatında yazılmış belli başlı hilyeler hakkında bilgi verilecektir. Daha sonra müellifin hayatı ve eserleri bahis konusu edilip, söz konusu hilyelerin şekil ve muhteva özellikleri ve transkribe edilmiş metni verilecektir.
Anahtar Kelimeler
Türk İslâm Edebiyatı, Hilye, Aziz Mahmut Urmevî, Tezkire-i Hazret-i Baba