Özet
NURULLAH GENÇ’İN gül ve ben ADLI ŞİİR KİTABINDA GELENEĞİN MİRASI
Gelenek, bir milletin kültür birikiminin devingen döngüsüdür. Bütün medeniyetlerde var olan gelenek kavramı; sanatta, mimaride, teolojide, antropolojik unsurlarda ve özellikle edebiyatta kendisini gösterir. Dünya üzerindeki milletlerin edebiyatı, gelenekle yoğrulur ve günümüzdeki şeklini alır. Millî edebiyatlarda, halk edebiyatı ürünleriyle diğer yazılı edebî anlayışların birikimi olan gelenek, aynı şekilde Türk edebiyatına da yansır. Bu birikim, Türk edebiyatında divan edebiyatı ve halk edebiyatının ortak mirası olarak tanımlanabilir. Türk edebiyatında şairlerin birçoğu gelenekten etkilenirler. Bazı şairler geleneği reddedip bazıları destekler. Gelenekten etkilenme, savunma ya da ona karşı çıkma, izlerini yitirmeden günümüze kadar devam eder. Edebiyatımızda geleneğin etkisini yoğun bir şekilde gördüğümüz günümüz şairlerinden biri de Nurullah Genç’tir. Genç, hem halk edebiyatının masalsı unsurlarını hem de divan geleneğinin özü olan İslam estetiğini şiirlerine aktarır. Şairin bu sentezi en iyi tanımlayan kitabı da gül ve ben’dir. Onun şiirlerindeki geleneğe ait unsurları ortaya çıkarmak, günümüz şiirinin gelenekle olan bağını görmek açısından önem kazanır.
Anahtar Kelimeler
Nurullah Genç, gelenek, gül, şiir.