Özet
YAZARDAN ANLATICIYA GEÇİŞ SANCISI: NUN MASALLARI
Türk edebiyatında yazar ile eseri arasındaki ilişki başta fikir akımları olmak üzere pek çok faktörün tesiriyle giderek değişir. Yazarın, dolayısıyla eleştirmenin edebî eser üzerindeki otoritesini azaltan bu başkalaşım Roland Barthes tarafından “Yazarın Ölümü” olarak nitelendirilir. Edebî eseri düşünen, planlayan ve yazan yazar fikrinden metnin anlatıcısı ve karakterinin eşsüremli yazılış anına taşınan yazma uğraşısı kurmacadaki gelişim olarak değerlendirilir. Nazan Bekiroğlu’nun üç bölümden oluşan Nun Masalları adlı eserinin ilk iki bölümünde anlatıcının yazdığı hikâyenin karakteri hattat, modern bir yazara dönüşmek ister. Eserini kendi dünyasından hareket ederek yazmak istemesi, anlatı ve yazar ilişkisini probleme dönüştürür. Hattatın geleneksel edebiyatın okuru padişah ve bu edebiyatı besleyen ana zeminden ayrılma girişimi hem metnin anlatıcısı hem de kendi hikâyelerindeki kahramanlar tarafından yadırganır. Bu çalışmada, Bekiroğlu’nun ilk eseri, Nun Masalları’nda geleneksel anlatı-yazar birlikteliğinin dağılması ve modern anlatıcıya geçişinin diyalojik bir unsura dönüşümü üzerinde durulacaktır.
Anahtar Kelimeler
Nazan Bekiroğlu, Nun Masalları, yazar ve anlatıcı, Roland Barthes, Yazarın Ölümü.