Özet
SOVYET DEVRİ AZERBAYCAN ANLATILARINDA KAHRAMANIN İNANÇ PROBLEMİ
Sovyet Dönemi Azerbaycan edebiyatında, sosyalizm realizminin uygulandığı ilk yıllardan itibaren din konusu, anlatıların esas mevzuları arasında yerini almıştır. Bu bakımdan Sovyetler Birliği’nin ‘yönelim edebiyatı’ anlayışı içerisinde ele alınan en önemli konulardan biri de dindir. Bu dönem hikâye ve romanlarında görülen inanca ve Allah’ın varlığına yönelik sorgulayıcı tutum ile toplumun, özellikle genç nesillerin din algısını değiştirme ve tamamen dinden uzaklaşmış bireyler meydana getirme çabası sıklıkla karşımıza çıkmaktadır. Ancak, Sovyet Dönemi eserlerinin birçoğunda tezahür eden bu anlayışın aksine 1960 Nesri Dönemi eserlerinde din kavramının varlığı ve insanın manevi dünyası gibi temel kavramların giderek özüne uygun bir şekilde ele alındığı görülmektedir.
Bu bağlamda çalışmamızda, Azerbaycan Edebiyatının önemli yazarlarından Elçin, İsi Melikzade, Yusuf Samedoğlu, Mevlüt Süleymanlı, Magsud İbrahimbeyov ve Sabir Ahmedov gibi yazarların eserlerinden örnekler verilerek insanın en temel ihtiyaçlarından biri olarak kabul edilen inanma ihtiyacının roman ve hikâye kişileri üzerinden toplumdaki yansımaları ortaya konulmuştur.
Anahtar Kelimeler
Azerbaycan Edebiyatı, sosyalizm, realizm, din, psikoloji, roman.