VUSLAT VE DENGE: DÜRDANE HANIM VE İNTİBAH ROMANLARINDA ANLATISAL ÖGELERİN HAMİLİĞİ
(MEETING AND BALANCE: THE PATRONAGE OF NARRATIVE ELEMENTS IN THE NOVELS DÜRDANE HANIM AND İNTİBAH
)
Author
|
:
Nesrin AYDIN SATAR
|
|
Type |
:
Copyright
|
Printing Year |
:
2014
|
Number |
:
3/3
|
Page |
:
163-172
|
Doi Number |
:
http://dx.doi.org/10.7884/teke.334
|
Özet
Bu çalışma, Tanzimat dönemi yazarlarının; çağın politik, psikolojik ve sosyolojik durumu gereği Batı etkisinde kalan toplumu, bu yeni etki alanı için hazırlamak ve eğitmek adına üstlendikleri “toplum mühendisliği” görevini göz önünde bulundurarak dönemin roman anlayışını değerlendirir. Dahası dönemin romanlarındaki anlatıcının kurmaca karaktere kavuştuğu/dönüştüğü üçüncü tekil şahıs aracalığıyla söz konusu görevin gerçekleşmesini araştırır. Bu araştırma için malzeme olarak Ahmet Mithat Efendi’nin Dürdane Hanım ve Namık Kemal’in İntibah romanları seçilmiştir. Araştırma boyunca, seçilen romanlarda anlatıcıların okuyucuyu kurmaca dünyası içinden yönlendirmeleri ve bu yönlendirmenin nedenlerinden bahsedilerek, Tanzimat romanlarındaki anlatısal öğelerin ve betimlemelerin toplumu eğitmeye ve yönlendirmeye hizmet edişi gösterilir. Böylece, Türk edebiyatında ilk romanların toplumsal bilinç kurmaya etkisi irdelenir.
Anahtar Kelimeler
Dürdane Hanım, İntibah,anlatıcı, anlatısal öğe, betimleme, anlatım teknikleri, Tanzimat dönemi, roman
Abstract
This study evaluates the perception of novel in Tanzimat era taking into consideration the authors’ “social engineering” mission at that time which they admit in order to prepare and educate the society about the new impact area when the society was exposed to the Western influence because of the political, psychological and sociological conditions of the period. Moreover, it investigates the accomplishment of concerning mission through the third-person singular whom the narrator is gathered to/transforms into. As materials for this article, the novels Dürdane Hanım by Ahmet Mithat Efendi and İntibah by Namık Kemal are chosen. Throughout the article, by dealing with the narrators’ directings of the audience from the fictive world and the reasons of of this direction, it is manifested that narrative elements and depictions in Tanzimat novels serve the purpose of educating and directing the society. Thus, in setting of social identity, the role of the initial novels in Turkish literature will be examined.
Keywords
Dürdane Hanım, İntibah, narrator, narrative element, depiction, narrative techniques, Tan