NURULLAH GENÇ’İN gül ve ben ADLI ŞİİR KİTABINDA GELENEĞİN MİRASI
(THE HERITAGE OF THE TRADITION AT THE POETRY BOOK OF NURULLAH GENÇ gül ve ben
)
|
Author
|
:
Mehmet Şahin YAVUZER
|
|
|
Type |
:
Copyright
|
|
Printing Year |
:
2019
|
|
Number |
:
8/1
|
|
Page |
:
334-347
|
|
Doi Number |
:
http://dx.doi.org/10.7884/teke.4324
|
Özet
Gelenek, bir milletin kültür birikiminin devingen döngüsüdür. Bütün medeniyetlerde var olan gelenek kavramı; sanatta, mimaride, teolojide, antropolojik unsurlarda ve özellikle edebiyatta kendisini gösterir. Dünya üzerindeki milletlerin edebiyatı, gelenekle yoğrulur ve günümüzdeki şeklini alır. Millî edebiyatlarda, halk edebiyatı ürünleriyle diğer yazılı edebî anlayışların birikimi olan gelenek, aynı şekilde Türk edebiyatına da yansır. Bu birikim, Türk edebiyatında divan edebiyatı ve halk edebiyatının ortak mirası olarak tanımlanabilir. Türk edebiyatında şairlerin birçoğu gelenekten etkilenirler. Bazı şairler geleneği reddedip bazıları destekler. Gelenekten etkilenme, savunma ya da ona karşı çıkma, izlerini yitirmeden günümüze kadar devam eder. Edebiyatımızda geleneğin etkisini yoğun bir şekilde gördüğümüz günümüz şairlerinden biri de Nurullah Genç’tir. Genç, hem halk edebiyatının masalsı unsurlarını hem de divan geleneğinin özü olan İslam estetiğini şiirlerine aktarır. Şairin bu sentezi en iyi tanımlayan kitabı da gül ve ben’dir. Onun şiirlerindeki geleneğe ait unsurları ortaya çıkarmak, günümüz şiirinin gelenekle olan bağını görmek açısından önem kazanır.
Anahtar Kelimeler
Nurullah Genç, gelenek, gül, şiir.
Abstract
Tradition is a nation’s movable circle of the accumulation of the culture. The concept of tradition which exists at all civilizations; shows itself at art, architecture, theology, anthropological elements and especially literature. The literature of the nations in all over the world has been blended with tradition and has taken its final shape. The tradition which at all national literatures is the accumulation of the folk literature works and the approaches of the other written forms, has shown itself in Turkish literature in the same way. In Turkish Literature it can be defined as the common heritage of the divan literature and folk literature. At Turkish literature all the poets have been effected by the tradition. Some poets have rejected it, some supported. Effecting by the tradition, supporting it or rejecting it has never lost its track but has continued so far. One of the today’s poets whom we can see the effects of the tradition heavily is Nurullah Genç. Nurullah Genç has transferred both the fantastic elements of the folk literature and the Islam aesthetic which is the essence of divan literature into his poems. The best book which defines this synthesis is gül ve ben. By revealing the elements belonging to the tradition in these poems we believe that it will help us see the connection between today’s poetry and the tradition.
Keywords
Nurullah Genç, tradition, rose, poem.