SEVGİ SOYSAL’IN ÖYKÜLERİNİN DİL - ÜSLUP VE CÜMLE BİLGİSİ AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ
(THE EVALUATION OF THE STORIES BY SEVGI SOYSAL IN TERMS OF LANGUAGE, WORDING AND GRAMMAR
)
|
Author
|
:
Label
|
Label
|
|
Type |
:
Other
|
|
Printing Year |
:
2016
|
|
Number |
:
5/1
|
|
Page |
:
351-370
|
|
Doi Number |
:
http://dx.doi.org/10.7884/teke.607
|
Özet
Sevgi Soysal (1936-1976) yaşadığı döneme fikirleri ve eserleriyle damga vurmuş önemli bir yazardır. Onun öykücülüğüne bakıldığında ‘Tutkulu Perçem’ eserinde bireyselliğin, bunalımın ve varoluşçuğun izleri görülmektedir. İkinci öykü kitabı ‘Tante Rosa’da bireysellikten toplumsallığa geçişin izleri yavaş yavaş görülmektedir. Üçüncü öykü kitabı ‘Barış Adlı Çocuk’ta ise tamamen toplumsal izlenimlerin yansımaları ele alınmıştır. Her üç öykü kitabında da temel karakterlerin kadınlar olması ise dikkat çekici başka bir özelliktir. Bu öykülerde kadın kahramanların iç dünyalarının dışa yansımaları, toplumla olan çatışmaları ve açmazları değişik bir üslupla verilmiştir.
Bu çalışma Sevgi Soysal’ın üç öykü kitabında (Tutkulu Perçem, Tante Rosa, Barış Adlı Çocuk) yer alan 41 öykünün dil - üslup ve cümle bilgisi açısından değerlendirmesini içermektedir. Tarama modelinde ele alınan çalışmada amaç, Soysal’ın Türkçeyi zengin bir biçimde kullandığını ve Türkçeye olan hâkimiyetini göstermektir. Sevgi Soysal’ın öyküleri; cümle ve sözcük düzeyinde dil ve üslup başlıkları altında incelenmiştir. Soysal’ın öykülerine bakıldığında akıcı ve yalın bir üslup olduğu görülmüştür.
Sevgi Soysal’ın öykülerine cümle bilgisi açısından bakıldığında kurallı, fiil ve olumlu cümle sayılarının fazla kullanıldığı görülmüştür. Tek yargılı (% 48,56) ve birleşik yapılı (% 51,44) cümlelerin de birbirine yakın olduğu belirlenmiştir.
Anahtar Kelimeler
Sevgi Soysal, öykü, dil, cümle.
Abstract
Sevgi Soysal (1936-1976) whose Works and ideas of stamped to her time is an important writer. When looking at her short stories traces of individuality, depression and existentialism are seen her book “Tutkulu Perçem” in “Tante Rosa” being second story book of her, the traces of transition from individuality to community are seen gradually. In the third story book named “Barış Adlı Çocuk” she take into consideration exactly social impression. Another remerkable feature is that the main characters are womwn in each three stories. The reflection of the iner worlds all these women the conflicts with the society and secretivities of them are told with a varies style in these stories.
This research includes the eveluation of 41 stories of Sevgi Soysal in the her story boks. (Tutkulu Perçem, Tante Rosa, Barış Adlı Çocuk) in terms of language style and sentence information. The purpose of the study is to shoe that Sevgi Soysal use Turkish Language in fine style and she has a command of Turkish Language. The stories of Sevgi Soysal are examine under the head of language an style. When we look at her stories, it is feel that they have a fluent and simple style.
When we look at Sevgi Soysal’s stories in term of sentence information, it is seen that she mostly use regular and positive sentences. It has been determined that single (% 48,56) judgement sentences are similar to (closed to) compound sentences (% 51,44)
Keywords
Sevgi Soysal, story, language, sentence.