• Quick access
  • Announcements
  • Duyurular

    Makale gönderimi için tıklayınız. https://dergipark.org.tr/tr/pub/teke

     

    Dergimizin makale gönderme işlemi Dergipark

    üzerinde gerçekleşmektedir: https://dergipark.org.tr/tr/pub/teke

     

    Makale gönderimi için Dergipark sitemizi kullanınız:

    https://dergipark.org.tr/tr/pub/teke

     

    TR DIZIN 2020 Etik Kriterleri  kapsamında, dergimize 2020 yılında gönderilen ve gönderilecek olan yayınlar için Etik Kurul Belgesi zorunlu olacaktır. Bu kapsamda etik kurul izni gerektiren çalışmalar için makalenin yöntem bölümünde ilgili Etik Kurul Onayı ile ilgili bilgilerin (kurul-tarih-sayı) yer verilmesi gerekecektir. Bu nedenle dergimize makale gönderimi yapacak olan aday yazarlarımızın ilgili kriteri göz önünde bulundurarak makalelerini düzenlemeleri önemle rica olunur.

     

     

     


Eski Türkçe Döneminde Bir Morfofonetik Karşıtlık Sorunu
(A Morphophonetical Contrast Problem in Old Turkish Period )

Author : Zikri TURAN    
Type : Copyright
Printing Year : 2012
Number : 1
Page : 69-80
Doi Number : http://dx.doi.org/10.7884/teke.14


Özet
Eski Türkçede kelimelerin kök hecesinin sonunda bulunan bir d sesi (=d/)’nin varlığı bilinmektedir. Sonraki dönem, Türk dilinin diyalektlerinin neredeyse tamamını temsil eden Ortak Türkçede d/ > y/ değişmesi geçiren bu ünsüzün, Eski Türkçenin diğer kelime sonu ünsüzlerinden ayrı bir durumunun olduğu dikkatimizi çekmiştir. Diğer kelimelerin kök hece sonu ünlüleri (=V#) ile ünsüzleri (=K#), sonuna geldikleri kelimeleri anlamca/işlevce birbirlerinden ayıran, anlam/işlev karşıtlığı oluşturan bağımsız fonemleri (ve tabii morfemleri) teşkil ettikleri hâlde (ko-:kol-, te-:tel-…gibi), d/ ünsüzü, aynı kelimelerin V ile sonlanan diğer şekline herhangi bir anlam/işlev farkı oluşturmadan eklenmektedir: ko- : kod-…gibi. Bu durum, başka iki mühim morfofonetik sürecin bir sonucu hâlinde ortaya çıkmış gibidir:

Anahtar Kelimeler
Eski Türkçe, kök hece sonu ünlüsü, kök hece sonu ünsüzü, ünlü uzunluğu, morfofonetik karşıtlık

Abstract
Presence of d phone that is at the end of root syllable, in old Turkish. Next term, this phone that was exposed to d/>y/ changing in Common Turkish, having different situation from other final phones attracted our attention. Altough other root syllable final phones (=V#) form uncommitted phonemes (and surely morphemes) and consonants (=K#) that seperate the words which they joined to, in respect to their meaning/funciton (like ko-: kol-, te-: tel-…) ; d/ consonant joined to other forms of the words that end with V, by forming no meaning/function differences: like ko-, kod-… This situation seems like a result of two important morphophonetical processes: One of them, being able to setting the sufficient contrast with d/ phones belong to the words that have one syllable and forms of same words that end with V: like a : ad-ıl-, i-:ıd-, ko-: kod-, si- : sıd-, to- : tod-, u : ud… Other situation that we don’t run across it’s similars, is the support consonant property that appears on word, not supplement. Namely, this is support consonant pullulating a rank that appears while being added. Examples point to this property of d/: like a*-: ad-ıl-, i- : ıd-ış-, ko- : kod-ul-, ö- : öd-ür-, si- : sıd-ıg, si- : sid-ik, u : ud+ı-ku, ya- : yad-ıl-…

Keywords
Old Turkish, root syllable final vowel, root syllable final consonant, vowel length, morphophonetica

Adress :Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Derneği Karaman Mahallesi, Fulya Sokak, No 1 Nilüfer / Bursa
Phone :+90224 2941652-41885 Fax :+90224 2941897
Email :tekedergisi@gmail.com

Web Yazılım & Programlama Han Yazılım Bilişim Hizmetleri