THE STUDY OF SPEAKING SKILLS SELF-EFFICACY OF TURKISH LEARNERS AS A FOREIGNG LANGUAGE IN TERMS OF VARIOUS PARAMETERS
Abstract
Öz yeterlik, bireylerin herhangi bir alanda kendilerinden beklenen iş ve davranışları yerine getirme, o iş ya da durumla ilgili karşılaştıkları zorlukların üstesinden gelerek başarmaya ilişkin kendilerine olan inançlarını ifade eden bir kavramdır. Yabancı dil öğreniminde bireylerin hedef dili öğrenmeye karşı olan öz yeterlikleri, öğretim faaliyetlerinin hedeflerine ulaşmasında belirleyici faktörlerden birisidir. Bu çalışma, yabancı dil olarak Türkçe öğrenenlerin Türkçe konuşma öz yeterlik düzeylerinin belirlenerek, çeşitli değişkenler açısından incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Yapılan bu çalışma nicel bir araştırma olup, tarama modeline göre desenlenmiştir. Araştırmacılar tarafından geliştirilen “Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenenlere Yönelik Konuşma Becerisi Öz Yeterlik Ölçeği” ve “Kişisel Bilgi Formu” veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Elde edilen verilerin çözümlenmesinde SPSS 21.0 programından ve aritmetik ortalama, yüzde, t-testi, ANOVA gibi tekniklerden yararlanılmıştır. Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen öğrencilerin konuşma becerisi öz yeterlik düzeyleri, öğrencilerin cinsiyet, Türkçe bilme düzeyleri, yaş seviyeleri, Türkçe öğrenme süreleri, Türkçe öğrenilen kurum ve öğrencilerin ülkelerinin bulunduğu bölgeler açısından incelenmiştir. Yapılan analizler sonucunda, öğrencilerin konuşma becerisi öz yeterlik düzeyleri ile Türkçe öğrenilen kurum ve öğrencilerin ülkelerinin bulunduğu bölgeler arasında anlamlı bir farklılık bulunduğu belirlenirken, diğer değişkenler arasında anlamlı bir farklılık bulunmadığı belirlenmiştir.
Keywords
Yabancılara Türkçe öğretimi, öz yeterlik, konuşma eğitimi, konuşma becerisi, konuşma öz yeterliliği.