Çalışmanın konusu olan Esrâr-nâme-i Âşıkân adlı eser Lokman adındaki müellifin 16. yüzyılda telif ettiği bir eserdir. Eser farklı kaynaklardan aldığı hikâyelerden oluşan derleme bir mesnevî özelliği taşımaktadır. Bu durum Esrâr-nâme-i Âşıkân’daki hikâyelere kaynaklık eden diğer eserler için de söz konusudur. Mesnevîdeki hikâyelerin büyük kısmının kaynakları tespit edilebilmiş ve kaynak taraması sırasında bazılarının diğer hikâyelere göre daha popüler olduğu görülmüştür. Bu çalışmada popüler olan bu hikâyelere, kaynaklarına ve rastlanan bazı diğer eserlere yer verilecektir.

Keywords
Lokman, Esrâr-nâme-i Âşıkân, Mesnevî, Popüler Hikâye.