Bir şairin başka bir şairin şiirini model alıp aynı vezin, kafiye veya redifte yeni bir şiir ortaya koyma şeklinde tanımlanan nazirenin; eğitim faaliyeti, şiir geleneğinin devamlılığını sağlama ve şairleri yetiştiren okul olması gibi işlevleri de vardır. Öte yandan, edebî kişiliklerini ispat etme, zemin şiiri geçme, meydan okumalara cevap verme, dostlarının şiirlerine cevap verme gibi şairleri nazire yazmaya iten çeşitli sebepler vardır. Bu çalışmanın temelini ise şairlerin kendi şiirlerine nazire yazılması için yaptıkları çağrılar oluşturmaktadır. Divan şairleri, yeni bir söylem bulduklarını ifade ederek şiirlerine çeşitli şekillerde nazire yazılmasını isterler. Bu istekler, üstünlük iddiaları içeren meydan okumalar ve genel istekler olarak iki ana başlıkta incelenmiştir. Genel istekler başlığı da dostane çağrılar ile belli bir şairden doğrudan nazire isteme şeklinde iki alt başlıkta incelenmiştir. İlk örneklerine XVI. yüzyılda rastlanan bu tip söylemlerin özellikle XVIII. yüzyılda nicelik olarak zirveye ulaştığı hatta aynı dönemde bazı muhitlerde gelenek haline hâline gelerek XIX. yüzyıla kadar devam ettiği söylenebilir.

Keywords
Nazire, Meydan Okuma, Divan Şiiri.