1940’ların önemli şiir hareketi Garip’in kurucularından Orhan Veli Kanık (ö. 1950), bu hareketle kendisinden önceki tüm edebî birikimi reddetmiş bir şair olarak edebiyat tarihine mâl olmuştur. Orhan Veli ve arkadaşları yeni bir şiir kurmak gayretiyle başta Ahmet Haşim (ö. 1933), Yahya Kemal (ö. 1958) ve Hececilere ardından da tüm eski şiire tavır almışlardır. Bu makalenin amacı, Orhan Veli’nin Divan şiiri üzerine düşüncelerini derleyip toparlamak, Orhan Veli’nin karşı çıktığı eski edebiyatın, Divan edebiyatı olup olmadığını sorgulamaktır. Çalışmada ilkin Garip Önsözü’nde yer verilen eski şiire dair eleştirilere ardından da şairin Divan şiiri hakkındaki fikirlerine değinilmiştir. Orhan Veli’nin Divan şiiri hususunda görüşlerinin yıllar içerisinde nasıl evrildiğini görmek açısından görüşlerin aktarımında kronolojik bir sıra izlenmiş ve şairin Divan şiiri algısının ne olduğu, nasıl geliştiği/değiştiği ortaya konmaya çalışılmıştır. Ayrıca çalışmada şairin red tavrının Divan şiirine değil, Divan şiirinin esaslarını kabul ederek oluşmuş ve devrinin ihtiyaçlarını cevaplamayan, yapmacık ve ezber şiire karşı olduğu savunulmuştur.

Keywords
Orhan Veli, divan edebiyatı, eleştiri.