THE REFLECTIONS OF BUDDHISM IN THE STORY OF PRINCE KALYANAMKARA AND PAPAMKARA
Abstract
Uygur Dönemi’nde, daha çok yönetici sınıf tarafından kabul edilen Budizm’i, halka öğretmek amacıyla yazılan ve Sanskritçe adı Prens Kalyanamkara ve Papamkara ile ünlenen hikâye, Buddhacılığın aslı Çince olan klasik bir öyküsüne dayanmaktadır. Bu hikâye, XI. yüzyıl başlarında Dunhuang’daki bir mağaraya konularak mühürlenmiş ve mağaranın 1900 yıllarına doğru keşfedilip açılmasıyla ortaya çıkmış binlerce el yazmasından biridir. Seksen sayfalık bu Uygurca el yazması, Paul Pelliot tarafından 1908 yılında bulunmuş ve Paris’e getirilmiştir.
Bu yazıda Kalyanamkara ve Papamkara hikâyesindeki Budist öğretiler ve bu din için kutsal sayılan Dhammapada isimli vaaz kitabıyla hikâye arasında koşutluk kurulmuş ve Buddha’nın yaşamına atfedilen rivayetlerle örtüşen noktaları, karşılaştırmalı bir okumaya tabii tutularak irdelenmiş ve Budizm’in bu hikâyedeki yansımaları ortaya konmuştur.
Keywords
Budizm, Kalyanamkara ve Papamkara Hikâyesi, Budist Edebiyat, Gotama Buddha, Dhammapada.