Dört temel dil becerileri içerisinde en son öğrenilen beceri olan yazma becerisi, birçok zihinsel, fiziksel ve duyuşsal etkinliğin bir arada gerçekleştirilmesini gerekli kılar. Yaklaşık beş bin yıllık geçmişine rağmen hâlâ birtakım gizemleri barındıran yazma süreci çeşitli modellerin ortaya konulmasına rağmen henüz tam olarak anlaşılamamıştır. Bu sürecin anlaşılabilmesinde, yazma becerisini gelişimine katkı sağlayan ve bu yazma sürecinin tetikleyicisi, çeşitli aşamaların yönlendiricisi konumunda olan öğreticilerin rolü yadsınamaz. Bu bakımdan öğretmenlerin yazma becerisine ilişkin inançlarının yazma sürecinin etkin işletilmesine yönelik etkisi olduğu düşünülmektedir. Bu araştırmanın amacı bir devlet üniversitesi bünyesinde faaliyet gösteren Türkçe Öğretimi Uygulama ve Araştırma Merkezi’nde (TÖMER) Türkçe öğreten öğreticilerin yazma becerisine ilişkin inançlarını tespit etmektedir. Çalışma, nitel araştırma desenlerinden durum çalışması yöntemiyle gerçekleştirilmiştir. Çalışma grubu, Türkçeyi ikinci yabancı dil olarak öğreten 9 öğretim elemanından (5 erkek, 4 kadın) oluşmaktadır. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu hazırlanmıştır. Verilerin analizinde içerik analizi kullanılmıştır. Katılımcıların verdiği cevaplar temalandırılarak araştırmacılar tarafından yorumlanmıştır. Çalışmada elde edilen bulgularda katılımcıların Türkçenin ikinci dil olarak öğretiminde yazma becerisine ilişkin inançları ortaya konulmuştur.

Yazma becerisi, yazma inançları, ikinci dil öğretimi.