LANGUAGE AND SPELLING FEATURES OF LETÂYİFÜ’LHİKÂYÂT CONTAINING AESOP NARRATIVES

Abstract

İçerisinde çoğunlukla Ezop anlatılarının yer aldığı ve TDK A306 kayıt numarası ile Türk Dil Kurumu Kütüphanesi’nde bulunan Letâyifü’l-Hikâyât adlı eser Eski Anadolu Türkçesi dönemini örnekleyen bir eserdir. Eser, imla hususiyetleri itibarıyla bu dönemin klâsik özelliklerini yansıtmaktadır. Halk tarafından okunup anlaşılabilmesi için dönemine nazaran açık ve sade bir dille yazılan Letâyifü’l-Hikâyât, edebî yönü itibarıyla da kıymeti haiz bir eserdir. Eserde dönemin dil özellliklerinin yanı sıra arkaik unsurları ve yerel söyleyişleri de görmek mümkündür. Eski Anadolu Türkçesindeki hem Arap- Fars hem de Uygur imlası özelliklerine sahip olan eser, ilgili dil devresine dair yeni bilgi ve yorumlara kapı aralayacak niteliktedir. Bu makalede eserin dil ve imla özellikleri üzerinde kısaca durulmaya çalışılmıştır.



Keywords

Letâyifü’l-Hikâyât, Eski Anadolu Türkçesi, Ezop, hikâye, letâyif.


Kaynakça