Yazar	: Erol KUYMA
Türü	:
Baskı Yılı	: 2015
Sayı	: 4/3
Sayfa	: 875-888
310    6307

Abstract
Dünya hayatından sonra ölümle birlikte başka bir hayatın başlayacağına inanan her toplulukta olduğu gibi Türklerde de ölüm sonrası hayata dair terimler bulunmaktadır. Bu dünyada yapılan iyi ya da kötü şeylerin bir karşılığı olarak ceza veya mükâfat olduğu inancı beraberinde cennet ve cehennem anlayışını getirmiştir. Dinî kitaplarda da bu terimlere sıkça değinilmiştir. İslamiyet öncesi Türk inanç sisteminde ceza çekilen yer olarak kullanılan “tamu” kelimesine İslamiyet ile birlikte Arapçadan gelen “cehennem” kelimesi de dahil olmuştur. Metinlerde uzun bir süre beraber kullanılan tamu ve cehennem kelimeleri sonradan yerini sadece cehennem kelimesine bırakmıştır. Tamu ise daha çok ağız özelliği gösteren bir kelime olarak kalmıştır. Her iki kelime de genelde “ceza”, “azap”, “sıkıntı” ve “derin çukur” anlamları ile birlikte metinlerde kullanılmıştır.

Keywords
Tamu, cehennem.

Özet
As in every community who believe that new life begins after death also in Turkish society it has terms of life after death. The belief that punishment or reward as a good or bad things made response in the world has brought with it the concept of heaven and hell. These terms were also frequently mentioned in Religious books. “Tamu” used to be place name where punishment was paid before Islam in the Turkish belief system, and “cehennem” word was included from Islamic Arabic word. Tamu and cehennem had been used together for a long time in the texts but later the word cehennem simply replaced . Tamu has remained as a word showing more features of dialect. Both words also often used in text as “punishment”, “doom”, “adversity” and “deep hole”.

Anahtar Kelimeler
Tamu, cehennem.